Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/5045 Esas 2022/7199 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, suçun türü ve üst sınırına göre davanın 8 veya 12 yıllık zamanaşımına tabi olduğu ve zamanaşımının son kezinin bulunmadığı ortaya çıktı. Bu nedenle, hükümlerin bozulmasına ve davaların ayrı ayrı düşmesine karar verildi. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi: \"Bir suçun zamanaşımı süresi\";
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 67. maddesi: \"Zamanaşımının kesilmesi\";
- 1412 sayılı Kabahatler Muameleleri Kanunu'nun 321. maddesi: \"Hükmün bozulması durumunda yapılabilecek işlemler\";
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8 maddesi: \"Zamanaşımı\".

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi



Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Suç tarihi itibariyle sanıklara isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunması, zamanaşımının son kesildiği 08/02/2014 tarihli sanık ...'ın mahkeme huzurunda alınan savunması ile inceleme tarihi arasında zamanaşımını kesen herhangi bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin 08/02/2022 tarihinde inceleme sırasında dolduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle davaların ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 14/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.