Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/7089 Esas 2022/7413 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İçtihat Metni'nde, davanın esasının incelendiği belirtilerek, eski hale getirme talebinin reddine karar verildiği ifade edilmiştir. Ardından, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun temyiz yoluyla ilgili maddeleri açıklanarak, temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına yönelik ek karara karşı temyiz yoluna başvurulması gerektiği belirtilmiştir. Somut olayda, temyiz harç ve giderlerin yasal sürede yatırılmadığı gerekçesiyle temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verildiği ifade edilmiştir. Sonuç olarak, ek karara yönelik temyiz dilekçesinin reddedildiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri şöyledir:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi, temyizde istinaf yoluyla ilgili hükümlerin uygulanacağını belirtmektedir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 344. maddesi, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve giderlerin ödenmesi gerektiğini ve bu ödemelerin tamamlanmaması halinde başvurunun yapılmamış sayılacağını belirtmektedir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 346. maddesi, ret kararlarına karşı temyiz yoluna başvurulabileceğini ve gerekli giderlerin yatırılması halinde dosyanın yetkili bölge adliye mahkemesine gönderileceğini belirtmektedir.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1)Eski hale getirme talebinde bulunulmuş ise de; eski hale getirmenin temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair karara esas muhtıranın tebliğine yönelik olması ve eski hale getirme yasal koşullarının oluşmadığı görülmekle 6100 sayılı HMK'nun 98/2 ve 100. maddeleri uyarınca eski hale getirme talebinin reddine karar verildi. İşin esasının incelemesine geçildi.
2) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366. maddesi, “(1) Bu Kanunun istinaf yolu ile ilgili 343 ilâ 349 ve 352 nci maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır” hükmünü, 344. maddesi, “(1) İstinaf dilekçesi verilirken, istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderler ödenir. Bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususu başvurana yazılı olarak bildirilir. Verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkeme başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verir. Bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması hâlinde, 346 ncı maddenin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla uygulanır” hükmünü, 346. maddenin 2. fıkrası ise, “(2) Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar” hükmünü içermektedir.
Buna göre; temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına yönelik ek karara karşı temyiz yoluna başvurulması ve gerekli giderlerin yatırılması halinde dosyanın Bölge Adliye Mahkemesince, ilgili Yargıtay Dairesine gönderilmesi gerekmektedir.
Somut olayda, icra mahkemesi kararına yapılan istinaf başvurusu üzerine başvurunun esastan reddine kararına yönelik ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi kararına karşı şikayetçi tarafından temyiz yoluna başvurulduğu, ancak temyiz harç ve giderlerin yasal sürede yatırılmadığı gerekçesiyle ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nin 20/01/2022 tarihli ek kararı ile temyiz başvurusunun HMK.'nın 344. maddesi gereğince yapılmamış sayılmasına karar verildiği, ek kararın 02/02/2022 tarihinde şikayetçi vekiline tebliğ edildiği ve işbu ek kararın 22/03/2022 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Ek kararın yasal 1 haftalık sürede temyiz edilmediği anlaşıldığından ek karara yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 20/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.