Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/6999 Esas 2022/7508 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Borçlu, ödeme şartını ihlal suçundan tazyik hapsi ile cezalandırılmıştır. Sanık, her bir taahhüt için ayrı ayrı cezalandırılmıştır. Ancak, borçlar farklı tarihli bonolara dayanıyor olsa da taraflar aynı olduğu için tek bir borç olarak değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın her bir taahhüt için ayrı ayrı cezalandırılması hatalıdır. Kanun madde: 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi. Bu maddeye göre, borçlunun ödeme şartını ihlal etmesi halinde, alacaklının şikayeti üzerine, tazyik hapsi ile cezalandırılması mümkündür.

Borçlunun ödeme şartını ihlal suçundan sanık ...’nin 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... İcra Ceza Mahkemesinin 01/10/2019 tarihli ve 2019/247 esas, 2019/609 sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığı'nın 21/04/2022 gün ve 94660652-105-07-3528-2022-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/05/2022 gün ve KYB- 2022/63273 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, alacaklı ... vekili tarafından yapılan şikâyetler üzerine borçlu sanık hakkında taahhüdü ihlâl suçundan açılan davalarda farklı icra dosyalarından verilen her bir taahhüdün ayrı bonolara ilişkin olması nedeniyle, ayrı ayrı her bir taahhüt için sanığın 3 aya kadar tazyik hapsiyle cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, somut olayda sanığın alacaklıya borçları nedeniyle tanzim tarihleri 05/06/2018 ve 08/06/2018 olan ve ödeme tarihleri farklı olan ayrı ayrı bonolar düzenleyerek verdiği, her bono için ayrı ayrı icra takipleri başlatıldığı ve başlatılan icra takiplerine ilişkin dosyalarda borçlu sanığa aynı tarihli (26/06/2018) taahhütnameler imzalatıldığı, her ne kadar bonolarda mücerretlik ilkesi geçerli ise de, 2004 sayılı Kanun’un “Borçlunun ödeme şartını ihlâli halinde ceza” başlıklı 340. maddesinin "111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlâl eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez." hükmü karşısında, 2 farklı düzenleme tarihini içeren bonolara konu borcun bir bütün olarak tarafları aynı olan tek bir borç olarak değerlendirilmesi gerektiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29/09/2009 tarihli ve 2009/16-188 esas, 2009/205 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, aynı borç ilişkisi nedeniyle toplam tazyik hapsi miktarının 3 ayı geçemeyeceği düzenlemesi karşısında, sanığın ... İcra Ceza Mahkemesinin 01/10/2019 tarihli ve 2019/25 esas, 2019/610 sayılı kararı ile 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verildiği gözetilmeden, davanın reddi yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmuş ise de;
... İcra Ceza Mahkemesi'nin 01/10/2019 tarihli ve 2019/247 esas, 2019/609 sayılı karar sayılı dosyasında; ... 1. İcra Müdürlüğünün 2018/2164 esas sayılı icra dosyasında 26/06/2018 tarihinde vermiş olduğu taahhüdü ihlâl etmesi eyleminden dolayı 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verildiği, ... İcra Ceza Mahkemesi'nin 01/10/2019 tarihli ve 2019/25 esas, 2019/610 sayılı karar sayılı dosyasında ise; sanığın ... 1. İcra Müdürlüğünün 2018/2166 esas sayılı icra dosyasında 26/06/2018 tarihinde vermiş olduğu taahhüdü ihlâl etmesi eyleminden dolayı borçlunun
ödeme şartını ihlâl suçundan 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair karar verildiği, şikayet konusu edilen taahhütlerin farklı icra takiplerinden kaynaklanan farklı taahhütler olduğu ve ... 1. İcra Müdürlüğünün 2018/2164 esas sayılı ve 2018/2166 esas sayılı icra dosyalarında takibe konu borç kaynaklarının farklı olduğu ve sanığın aksini ispata yarar belge sunmadığı anlaşıldığından, farklı icra takiplerinde verilen farklı taahhütlerden dolayı 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanığın ayrı ayrı cezalandırılması mümkün olduğundan ve bu durumda mükerrer cezalandırma söz konusu olmayacağından, yerinde görülmeyen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 21/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.