Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/10458 Esas 2022/7510 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından yapılan incelemede, ticareti usulüne aykırı terk etmek suçunu oluşturan davada ilk derece mahkemesi tarafından beraat kararı verildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf başvurusunun kabul edilerek davanın düşürüldüğü belirtilmiştir. Konu suçun kanunda üst sınırı bir yıla kadar hapis cezası öngören, İcra ve İflas Kanunu'nun 337/a maddesi kapsamında olduğu ve temyiz edilememesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda ayrıca, 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen CMK'nun 286/2-d maddesi gereği, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar hapis cezası öngören suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz edilemeyeceği açıklanmıştır. Yapılan temyiz istemleri tebliğnameye aykırı olarak reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İcra ve İflas Kanunu'nun 337/a maddesi
- 7165 sayılı Kanun
- CMK'nun 286/2-d maddesi
- 5271 sayılı CMK'nun 298/1. maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Ticareti usulüne aykırı terk etmek

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanığın beraatine dair karar verildiği, kararın istinaf edilmesi sonucu, Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun kabulü ile davanın düşürülmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Temyiz incelemesine konu edilen suçun 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 337/a maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı bir yıla kadar hapis cezası öngören, "Ticareti usulüne aykırı terk etmek" suçunu oluşturduğu gözetildiğinde;
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen CMK'nun 286/2-d uyarınca; İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272 nci maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı cihetle, yapılan temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nun 298/1. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak ayrı ayrı REDDİNE, 21/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.