Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/3089 Esas 2020/2773 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, 6552 sayılı Kanun ile getirilen yapılandırma hakkından yararlanmak istemiştir. Ancak İlk Derece Mahkemesi davanın reddine karar vermiştir. Bunun üzerine davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuş, fakat Bölge Adliye Mahkemesi bu başvuruyu esastan reddetmiştir. Davacı bu karara temyiz etmiş olsa da, temyiz itirazları reddedilip hüküm onanmıştır. Kararda, 6552 sayılı Kanun ve 5510 sayılı Kanunun geçici 17. maddesi hakkında bahsedilmektedir.
6552 sayılı Kanun, Vergi ve Diğer Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'dur. Bu kanun, mükelleflerin borçlarını yeniden yapılandırması imkanı sağlar. Bu sayede vergi, sigorta, idari para cezaları gibi borçlardan geçmiş dönem borçlarını Türk Lirası’nın yabancı paralar karşısında değer kazanması nedeniyle yapılandırma imkanı getirilir.
5510 sayılı Kanun, Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu'dur. Geçici 17. maddesi ise, 5510 sayılı kanunun başka bir kanunla değiştirilinceye kadar uygulanacak hükümleri belirtir. Bu madde kapsamında, borçlarının yeniden yapılandırılmasını talep edenler, yeniden yapılandırmanın başlama tarihindeki borçlarına ilişkin asıl alacak tutarının belirlenmesi ile bu alacakların ödenmesi suretiyle yapılandırma imkanından yararlanabilirler.