Esas No: 2022/7395
Karar No: 2022/8202
Karar Tarihi: 05.07.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/7395 Esas 2022/8202 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/7395 E. , 2022/8202 K.Özet:
Şikayetçi, bir taşınmazın satış ihalesinin feshedilmesi için başvuruda bulunmuş, ancak mahkeme zarar unsuru olmadığı gerekçesiyle talebi reddetmemiş ve şikayetçi aleyhine para cezası vermiştir. Bu karar, temyiz edilip Bölge Adliye Mahkemesi tarafından incelenmiştir. Mahkeme, şikayetçinin talebinde hukuki yararı olmadığına ve para cezasının yanlış olduğuna karar vererek, kararın düzeltilmesi ve ilk derece mahkemesinin kararının onanması gerektiğini belirtmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İcra ve İflas Kanunu'nun 134/8. maddesi: İhalenin feshini talep eden ilgili, vaki yolsuzluk neticesinde kendi menfaatlerinin muhtel olduğunu ispata mecburdur.
- İcra ve İflas Kanunu'nun 134. maddesi: İşin esasına girilmeden ihalenin feshi talebinin reddi halinde, şikayetçi aleyhine para cezasına hükmedilemeyeceği öngörülmektedir.
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b-2. maddesi: Mahkeme kararlarının düzeltilmesi için başvuru yapılabilmesine yönelik düzenlemedir.
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 356. maddesi: İlk derece mahkemesi kararlarına karşı temyiz yolu açık olmasını düzenlemektedir.
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi: Kararın onanması durumunu düzenlemektedir.
- İcra ve İflas Kanunu'nun 364/2. maddesi: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 373/1. maddesi uyarınca kaldırılacak kararları düzenlemektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazlarının reddine;
Şikayetçi 3. kişinin sair fesih nedenleri ile birlikte ihalenin feshini talep ettiği, mahkemece davanın reddi ile ihale bedelinin %10’u oranında para cezasına hükmedildiği, şikayetçi tarafından ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmektedir.
İİK'nun 134/8. maddesinde; "İhalenin feshini şikayet yolu ile talep eden ilgili, vaki yolsuzluk neticesinde kendi menfaatlerinin muhtel olduğunu ispata mecburdur" düzenlemesi yer almaktadır.
Yerleşik Yargıtay uygulamasına göre, ihale bedelinin, en az muhammen bedel kadar olması halinde, ihalede zarar unsurunun gerçekleşmediğinin kabulü gerekir. Bu durumda şikayetçinin ihalenin feshini istemekte hukuki yararı yoktur.
Somut olayda, şikayet konusu 850.000,00-TL muhammen bedelli taşınmazın 900.000,00-TL'ye satıldığı ve dolayısıyla taşınmazın satış bedelinin muhammen bedelin üzerinde olduğu, şikayetçinin kıymet takdirine itiraz ile somut fesat iddiasının da bulunmadığı görülmektedir. Şikayetçi dava konusu ihalenin feshi isteminde menfaatinin ne suretle muhtel olduğunu ispatlayamamıştır. Dolayısı ile bu durumda zarar unsuru gerçekleşmemiş olup, şikayetçinin İİK’nun 134/8. maddesi kapsamında ihalenin feshini istemekte hukuki yararı bulunmamaktadır. Yine, İİK'nın 134. maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesinde; işin esasına girilmeden ihalenin feshi talebinin reddi halinde, şikayetçi aleyhine para cezasına hükmedilemeyeceği öngörülmektedir.
O halde ilk derece mahkemesince, şikayetçi aleyhine ihale bedelinin %10’u oranında para cezasına hükmolunması isabetsiz olup, Bölge Adliye Mahkemesince; HMK’nın 353/1-b-2 ve 356. maddeleri gereğince, ilk derece mahkemesi kararının, para cezası yönünden düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulması gerekirken, bu hususta karar verilmediği anlaşılmış olmakla, ilk derece mahkemesince yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nin 07.04.2022 tarih ve 2021/2051 E.- 2021/1223 K. sayılı kararının, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/1. maddeleri uyarınca (KALDIRILMASINA), K.çekmece 2. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 25.12.2020 tarih ve 2020/135 E.- 2020/662 K sayılı kararının, hüküm bölümünün (2) nolu bendinde yer alan para cezasına ilişkin cümlenin tamamının karar metninden silinerek çıkarılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370/2. maddesi uyarınca (ONANMASINA), karar düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 05/07/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.