Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/3515 Esas 2022/8417 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, taşınır mallar üzerindeki haczin hükümsüz olduğu iddiasıyla icra müdürlüğü kararının iptali için icra mahkemesine başvurdu. İlk derece mahkemesi talebi reddetti ve istinaf başvurusuna yapıldı. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi istinaf başvurusunu İİK'nun 365/3. maddesi gereği reddetti. Bu karar da temyiz edildi ancak temyiz talebi de reddedildi. Kararın kesin nitelikte olması ve İİK'nun 365/3. maddesi gereği istinaf yolunun kapalı olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesi'nin son kararının onanması gerektiği belirtildi. Kararda, İİK'nun 5311 sayılı Kanun ile değişik 2004 sayılı Kanun'un bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi) istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayıldığı açıklandı. Son olarak, kararın uygulanması gereken kanun maddeleri olarak İİK'nun 364/2, 6100 sayılı HMK'nun 370 ve temyiz harcı miktarı olarak 80,70 TL belirtildi.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, alacaklının, İİK'nun 106-110. maddeleri gereğince taşınırlar üzerindeki haczin hükümsüz kaldığına dair icra müdürlüğü kararının iptali istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, ... 18. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 18/12/2020 tarih ve 2020/340 E.- 2020/1377 K. sayılı kararı ile talebin reddine karar verildiği, davacı tarafından, talebin reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 20.Hukuk Dairesi'nin 08/12/2021 tarih ve 2021/763 E. 2021/3311 K sayılı kararı ile istinaf başvurusunun İİK’nun 365/3. maddesi gereği reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
İlk derece mahkemesince verilen karar konu itibariyle kesin nitelikte olduğundan, İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 01/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.