Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/2-70 Esas 2006/91 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2006/2-70
Karar No: 2006/91

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2006/2-70 Esas 2006/91 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı kadın tarafından boşanma, maddi-manevi tazminat ve nafaka davası açılmıştır. Bakırköy 2.Aile Mahkemesi, davayı kısmen kabul etmiştir. Ancak davacı tarafından verilen temyiz talebi üzerine Yargıtay 2.Hukuk Dairesi, mahkeme kararını bozmuştur. Yeniden yapılan yargılama sonunda mahkeme, önceki kararda direnmiştir. Davacı tarafın temyiz itirazları kabul edilerek direnme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 174/2.maddesi. H.U.M.K.nun 429.maddesi.
Hukuk Genel Kurulu         2006/2-70 E.  ,  2006/91 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi : Bakırköy 2.Aile Mahkemesi 
    Günü  : 18.10.2005    
    Sayısı  : 2005/576 E- 863 K.    

    Taraflar arasındaki “boşanma, maddi-manevi tazminat, nafaka” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bakırköy 2.Aile Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 26.04.2004 gün ve 2003/691 E. 2004/596 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 08.02.2005 gün ve 2004/5665-2005/1583 sayılı ilamı ile; (...1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delilerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle  delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Davacı kocadan kaynaklanan davalı kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde bir olayın varlığı, gerek önceki reddedilen dosyada gerekse bu davada kanıtlanamamıştır. Türk Medeni Kanununun 174/2.madde koşulları oluşmamıştır. Manevi tazminat isteminin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
     TEMYİZ  EDEN  : Davacı vekili
    HUKUK GENEL KURULU KARARI
      Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
     Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
    S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 22.03.2006 gününde  oyçokluğu ile karar verildi.

     

     


     

    Hemen Ara