Mahkeme Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785 esas 2012/101 karar sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin karar, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğundan; infaza verilen 09.05.2007 tarihli 2005/554 esas ve 2007/176 karar sayılı karara karşı başvurulacak kanun yolunun "temyiz" yerine "itiraz" olarak yazılması suretiyle kanun yolunun yanıltıcı biçimde gösterildiği ve bu nedenle 09.05.2007 tarihli 2005/554 esas ve 2007/176 karar sayılı kararın kesinleşmediğine, bu karara yönelik infaz işlemleri ile denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeni ile mahkemesince verilen 14.11.2008 tarihli, 2005/554 esas ve 2007/176 ek karar sayılı kararın hukuki değerden yoksun olduğuna ilişkin tebliğnamedeki düşünce benimsenmeyerek, 14.11.2008 tarihli 2005/554 esas ve 2007/176 ek karar sayılı hükme yönelik inceleme yapılmıştır.
14.11.2008 tarihinde sanığın yüzüne karşı verilen hükmün, yasal süresi geçtikten sonra 16.12.2008 havale tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca sanığın temyiz isteğinin REDDİNE, 25.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.