Esas No: 2022/10356
Karar No: 2022/8928
Karar Tarihi: 16.09.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/10356 Esas 2022/8928 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/10356 E. , 2022/8928 K.Özet:
Bölge Adliye Mahkemesi, Vakıfbank'ın temyiz talebini reddetmiş ve İcra Hukuk Mahkemesi'nin kararının kesin olduğunu belirlemiştir. İlk derece mahkemesi tarafından verilen karar kesin olduğundan, İİK'nun 365/3. maddesi gereği istinaf istemi reddedilmiştir. Bu nedenle, son kararın temyiz edilmesine gerek yoktur ve Bölge Adliye Mahkemesi'nin temyiz talebi reddedilmiştir. 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ve diğer bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır. Bu nedenle, İİK'nun 365/3. maddesi gereği istinaf istemi reddedilmiştir ve son kararın onanması gerekmektedir. Karar, 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca onaylanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki asıl davalı-birleşen davacı ... Bankası ... tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, asıl ve birleşen dosya davacılarının icra mahkemesine başvurduğu, ... İcra Hukuk Mahkemesi'nin 23.02.2022 tarih ve 2021/130 E., 2022/30 K. sayılı kararı ile asıl ve birleşen davanın yetkisizlik nedeniyle usulden reddine karar verildiği, asıl davalı-birleşen davacı Vakıfbank tarafından, talebin usulden reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nin 18.05.2022 tarih ve 2022/1655 E., 2022/1224 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun İİK’nun 365/3. maddesi gereği reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
İlk derece mahkemesince verilen karar konu itibariyle kesin nitelikte olduğundan, İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 16/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.