Taraflar arasındaki davadan dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla; Isparta Asliye 2.Hukuk Mahkemesinden verilen 13.09.2005 gün ve 2005/421-471 sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"ndan çıkan 28.12.2005 gün, 2005/19-723 Esas, 2005/767 karar sayılı ilamın, karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi Davalı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş  olmakla; Hukuk Genel Kurulu"nca dilekçe, düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Hukuk Genel Kurulundaki görüşme sırasında, esasa girilmeden önce, müddeabbihin miktarı itibariyle Hukuk Genel Kurulu kararına karşı karar düzeltme yolunun açık olup olmadığı, ön sorun olarak incelenmiştir.
Dava, itirazın iptali  istemine ilişkin olup, müddeabbihi 1.491.166.563 TL. den ibarettir.
21.7.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.7.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun”; yürürlük tarihinden sonra Yerel Mahkemelerce verilen hükümler yönünden 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını bir milyar TL.; yine yürürlük tarihinden sonra Yargıtay Daireleri ve Hukuk Genel Kurulunca temyiz incelemesi sonucunda verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilebilmesi için 440/III-1. maddesinde aranan parasal sınırı da altı milyar TL. olarak değiştirmiştir.
Eldeki davada, karar düzeltme istemine konu Hukuk Genel Kurulu kararının verildiği 28.12.2005 tarihinde, 5219 Sayılı Kanun’un karar düzeltme sınırını altı milyar TL. olarak değiştiren hükmü yürürlükte bulunduğuna ve müddeabbih bu sınırın altında olduğuna göre, anılan karara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi, miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davalı vekilinin karar düzeltme istemli dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, 08.03.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.