Esas No: 2022/5746
Karar No: 2022/9527
Karar Tarihi: 28.09.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/5746 Esas 2022/9527 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/5746 E. , 2022/9527 K.Özet:
İcra Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Ancak alacaklı tarafın temyiz talebi, kesinlik sınırını aşmadığı için reddedilmiştir. Borçlu tarafın katılma yoluyla yaptığı temyiz talebi de asıl temyiz talebinin reddedilmesi sebebiyle reddedilmiştir. Bu karar, 5311 sayılı Kanunla değişik İİK'nın 364/2 maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nin 366 ve 348/2. maddelerine dayanarak verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri, temyiz taleplerinin kabul edilme şartları hakkında bilgi vermektedir. Kesinlik sınırının ne olduğu ve bu sınırın zaman içinde nasıl değiştiği de kararda açıklanmaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Alacaklının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
20/02/2019 tarih ve 7166 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun ek madde 1/2. fıkrasına göre, 363 ve 364 üncü maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır.
Uyuşmazlık, 100.000,00-TL. asıl alacağın tahsili amacıyla başlatılan kambiyo takibinin İİK.’nun 170/a maddesi uyarınca iptali talebine ilişkindir.
Somut olayda, İlk Derece Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan İlk Derece Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin (REDDİNE),
2- Şikayetçi borçlunun katılma yoluyla temyiz talebi yönünden;
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun "Temyiz yoluna başvurma ve incelenmesi "başlıklı 364. maddesinin 2. fıkrasında, "Yukarıda belirtilen kararlara karşı temyiz yoluna başvurma ve incelenmesi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerine göre yapılır." hükmüne yer verilmiştir.
6100 sayılı HMK' nun 366/1. maddesinde; “Bu Kanunun istinaf yolu ile ilgili 343 ila 349 ve 352 nci maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır." hükmü, yine aynı Kanunun “Katılma yoluyla başvurma" başlığı altında düzenlenen 348/2. maddesinde; istinaf yoluna başvuran, bu talebinden feragat eder veya talebi Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esasa girilmeden reddedilirse katılma yolu ile başvuranın talebi de reddedilir" hükmü yer almaktadır.
Buna göre; katılma yolu ile temyiz, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı olup ona tabidir. Bu nedenle asıl tarafın temyiz talebi esasa girilmeden reddedilirse, katılma yolu ile temyiz talebi reddedilir.
Bu durumda alacaklının temyiz talebi esasa girilmeden reddedildiğinden, katılma yoluyla temyiz talebinde bulunan şikayetçi borçlunun temyiz talebinin de 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK' nun 364/2 maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK' nin 366 ve 348/2. maddeleri uyarınca REDDİNE, 28/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.