Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/9128 Esas 2022/9732 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi olduğu belirtilmiştir. 22/10/2013 tarihli mahkumiyet kararı ile zamanaşımının kesildiği halde mahkeme karar tarihi arasında zamanaşımını kesen herhangi bir hüküm ve işlem bulunmadığı için, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin 22/10/2021 tarihinde yargılama sırasında dolmuş olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle, davanın düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun detayları ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi: \"Suç tarihinde yürürlükte bulunan kanuna göre altı yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlar için, suçun işlendiği tarihten itibaren sekiz yıl içinde ceza davası açılmamışsa, zamanaşımı infaz bakımından da uygulanır.\"
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 67. maddesi: \"Zamanaşımının durması: Suça konu olan hususun öğrenilmesinden itibaren soruşturma veya kovuşturma başlatılması zamanaşımını durdurur; ikisi de yoksa, resmi makamların araştırması için verilen dilekçenin makbuz karşılığı tebellüğ tarihinden itibaren zamanaşımını durdurur.\"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Şikayet hakkının düşürülmesi
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi bulunması, zamanaşımının kesildiği 22/10/2013 tarihli mahkumiyet kararı ile mahkeme karar tarihi arasında zamanaşımını kesen herhangi bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin 22/10/2021 tarihinde yargılama sırasında dolmuş olduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle davanın DÜŞÜRÜLMESİNE, 04/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.