Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/2413 Esas 2022/9992 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi, bir borçlu tarafından yapılan takip itirazlarına ilişkin olarak verilen bir İlk Derece Mahkemesi kararına istinaf başvurusunun incelenmesi sonrası reddetmiştir. Ancak, mahkeme kararında Borçlunun borca, faize ve ferilerine ilişkin itirazlarının incelenmediği belirlenmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297/2. maddesi uyarınca, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların tek tek açık ve net bir biçimde gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, İlk Derece Mahkemesi'nin Borçlunun tüm talepleriyle ilgili olarak tek tek karar vermemesi doğru bulunmamıştır. Bu nedenle, Mahkeme Borçlunun temyiz itirazlarını kısmen kabul etmiştir ve İstanbul 27. İcra Hukuk Mahkemesi'nin kararını bozmuştur. Bu kararın gerekçesi 5311 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/2. maddesi ile değiştirilen 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 373/1. maddesisine dayanmaktadır.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz nedenleri yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından (1) adet bonoya dayalı olarak başlatılan kambiyo senetlerine özgü haciz yolu ile takipte, örnek 10 numaralı ödeme emrinin tebliği üzerine borçlunun süresi içerisinde icra mahkemesine yaptığı başvurusunda; icra dairesinin yetkisine ve imzaya itirazının yanı sıra ,borca, faize ve ferilerine itirazlarını açıkça belirttiği, İlk Derece Mahkemesince sadece yetki ve imza itirazı yönünden değerlendirme yapılarak itirazın reddine karar verildiği, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı borçlu tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi'nce istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmektedir.
HMK'nun 297/2. maddesi gereğince, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Bu biçim, yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır.
Somut olayda; borçlunun icra mahkemesine başvurusunda borca, faize ve ferilerine itirazlarını da açıkça belirttiği ancak İlk Derece Mahkemesince bu hususlarda bir değerlendirme yapılmadığı anlaşılmıştır. Borçlu vekilinin istinaf dilekçesinin açıklamalar kısmının birinci paragrafında ”...mahkemenin ... kararında sadece birkaç talebimizi inceleme altına almış ve diğer taleplerimiz göz ardı edilerek,inceleme konusu olmamıştır...” açıklaması ile ilk derece mahkemesince dava dilekçesindeki talepleri hakkında eksik inceleme ile karar verildiği iddiasında bulunulduğu halde Bölge Adliye Mahkemesince de istinaf başvurusunun sadece icra dairesinin yetkisine ve imzaya itiraz yönünden değerlendirilmesi doğru bulunmamıştır.
O halde, İlk Derece mahkemesince, HMK.nun 297/2.maddesi gözeltilmek suretiyle borçlunun borca, faize ve ferilerine yönelik itirazları incelenerek oluşacak sonuca göre infazı mümkün ve anlaşılabilir nitelikte tüm taleplerle ilgili olarak tek tek karar verilmesi gerekirken, bu hususlarda olumlu veya olumsuz bir karar verilmeden sadece icra dairesinin yetkisine ve imzaya itirazın incelenmesi suretiyle sonuca gidilmesi ve borçlunun ileri sürdüğü istinaf sebepleri içerisinde “ ...diğer taleplerimiz göz ardı edilerek...” ifadesi mevcut olduğu
halde istinaf kanun yolu başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince dar değerlendirilmesi isabetsizdir.
SONUÇ :Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile, yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/1. maddesi uyarınca, istinaf talebinin esastan reddine ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21.Hukuk Dairesi’nin 21/12/2021 tarih 2021/1011 E.-2021/3367 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA, İstanbul 27. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 05/01/2021 tarih 2019/867 E.-2021/6 K. sayılı kararının BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmesine, 10/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.