Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/11266 Esas 2022/10245 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi, davacının ihalenin feshi istemiyle icra mahkemesine başvurduğu ancak talebin yasal süre aşımından reddedildiği ve bu kararın istinaf yoluyla temyiz edildiği ancak esastan reddedildiği sonrasında yapılan temyiz talebinin de reddedildiği bir dava görülmüştür. İlk derece mahkemesi kararı kesin nitelikte olduğu için istinaf istemine ilişkin kararın doğru olduğuna karar verilmiştir. 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi) istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır. Kararın onanması gerektiği ve 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca alınması gereken temyiz harcının eksikse mahsubu yapılarak temyiz edenden tahsil edilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, davacının ihalenin feshi istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, İstanbul ... 21.İcra Hukuk Mahkemesi'nin 29/03/2022 tarih ve 2022/37 E. 2022/229 K. sayılı kararı ile talebin süre yönünden reddine karar verildiği, davacı tarafından, talebin süreden reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi'nin 26/05/2022 tarih ve 2022/1906 E. 2022/1698 K sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
İlk derece mahkemesince verilen karar ihalenin feshi şikayetinin yasal süre aşımından reddine ilişkin olup kesin nitelikte olduğundan, istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 12/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.