Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/2209 Esas 2022/10331 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karar, borçlunun İİK'nın 82/1-4. maddeye dayalı haczedilmezlik şikayetine ilişkin ve ilk derece mahkemesince şikayetin reddedildiği, bölge adliye mahkemesince ise borçlunun istinaf başvurusunun esastan reddedildiği bir uyuşmazlığı ele almaktadır. Temyiz talebinin reddine karar verildikten sonra borçlu, karara karşı temyiz başvurusunda bulunmuştur. Kararda, kesinlik sınırının kırk bin Türk Lirası olduğu belirtilen 5311 sayılı Kanun ile değişik İcra ve İflas Kanunu’nun 364/1. maddesine değinilmiş, somut olayda ise haczedilme konusu olan mahcuzların toplam değerinin daha yüksek olduğu belirtilmiştir. Özetle, kararın Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verildiği şekilde onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi
- 5311 sayılı Kanun'un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi
- 7165 sayılı Kanun'un 1. ve 2. maddesi
- 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddesi

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Uyuşmazlık, borçlunun İİK’nın 82/1-4. maddesine dayalı haczedilmezlik şikayetine ilişkin olup, İlk Derece Mahkemesince şikayetin reddine hükmedilmiş, karara karşı şikayetçinin istinaf yoluna başvurması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, borçlunun istinaf başvurusunun esastan reddine kesin olarak karar verilmiştir. Kararın borçlu tarafından temyiz edilmesi sonucunda Bölge Adliye Mahkemesinin 02.11.2021 tarihli ek kararı ile; şikayete konu mahcuzların değerinin 78.630,00 TL'nin altında kalması nedeni ile temyize konu edilen kararın kesin olarak verildiği gerekçesi ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş, borçlu yanca ek karara karşı temyiz başvurusunda bulunulmuştur.
02.3.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun’un 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28.02.2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01.01.2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01.01.2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Somut olayda, şikayet konusu 29.4.2019 tarihli hacze konu mahcuzların toplam değeri 281.000,00 TL olup, bu hali ile Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçtiği anlaşılmakla 02.11.2021 tarihli ek kararın kaldırılmasına oybirliğiyle karar verildikten sonra borçlunun esasa ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi.
Tarafların iddia ve savunmasına, dayandığı belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK'nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 13/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.