Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/3596 Esas 2022/10929 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Borçlu, kendisine ait taşınmazın kamuya tahsisli olduğu gerekçesiyle, üzerindeki hacizleri kaldırmak için İcra Mahkemesine başvurdu. İlk derece mahkemesi başvuruyu reddetti, borçlu da Bölge Adliye Mahkemesine itiraz etti ancak itirazı da reddedildi. Ancak yapılan bilirkişi incelemesinde, taşınmazın çimlendirme ve ağaçlandırma yapıldığı tespit edildi ve kamu kullanımına sunulduğu anlaşıldı. Bu nedenle, Borçlunun isteği yerinde görülerek, haciz kaldırılması kararı verildi ve Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi'nin kararı bozuldu. Temyiz itirazlarının kısmen kabul edilmesi ile birlikte, İİK’nun 364/2. maddesi ile HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca karar verildiğinden bahsedilmiştir.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Borçlunun, aleyhinde başlatılan takip dosyasından haczine karar verilen 1071 ada 21 parselde kayıtlı taşınmazın kamuya tahsisli olduğu iddiası ile haczin kaldırılması ve 34 ESB 07 plakalı makam aracına konulan haczin kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, İlk Derece Mahkemesince; şikayetin reddine karar verildiği, borçlunun istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmüştür.
Somut olayda, her ne kadar kamuya tahsis kararı tek başına yeterli değil ise de 1071 ada 21 parsel sayılı taşınmazın bulunduğu yerde yapılan bilirkişi incelemesinde “taşınmazda ağaçlandırma çalışmalarının ve zeminde çimlendirme işlemlerinin yapıldığı, çok az yürüyüş ve araç yollarının yapıldığı, patika yolların yapılmamış olduğu, parsel üzerinde betonarme karkası yapılmış, terk edilmiş görünümde natamam bir inşaatın bulunduğu, parsel girişinin neresi olduğu belli olmadığından bekçi kulübesi ve parkın ismini belirten bir yazının olmadığı, taşınmazın çevresinin tel çit veya duvarla çevrelenmemiş olup her yerden ulaşım sağlanabildiği,..." şeklinde tespit yapıldığı, raporda taşınmaza ilişkin resimler ve ayrıntılı tespitler mevcut olmakla hüküm kurmaya elverişli olduğu görülmektedir.
Buna göre; her ne kadar park yapımı tamamlanmamış dahi olsa, taşınmaz üzerinde çimlendirme ve ağaçlandırma yapılmış olup yine aynı şekilde az da olsa yürüyüş ve araç yollarının yapıldığı, parselin orta kısmında düzenleme mevcut olmakla, taşınmazın kamu kullanımına sunulduğunun anlaşılması karşısında 1071 ada 21 parsel sayılı taşınmaza ilişkin haczin kaldırılması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup Bölge Adliye Mahkemesi kararı kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması cihetine gidilmiştir.
SONUÇ: Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile, yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/1. maddesi uyarınca, istinaf talebinin esastan reddine ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi’nin 26.10.2021 tarih 2020/2017 E. - 2021/2413 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA, Bakırköy 10. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 23.06.2020 tarih 2019/969 E. - 2020/242 K. sayılı kararının BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmesine, 25.10.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.