Esas No: 2022/9127
Karar No: 2022/10914
Karar Tarihi: 25.10.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/9127 Esas 2022/10914 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/9127 E. , 2022/10914 K.Özet:
Mahkeme, bir sermaye şirketinin iflasını istememek suçundan sanıkların yargılandığı davada, sanıkların zamanaşımı süresi geçtiği için suçsuzluğuna karar verdi. Suç tarihinin 04/03/2013 tarihi olduğu ve 8 yıllık zamanaşımı süresinin 10/09/2021 tarihinde dolması nedeniyle, sanıkların suçlu olmadığına karar verildi. Mahkeme kararı, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULDU ve sanıklar hakkında dava ayrı ayrı DÜŞTÜ. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır: İlgili suçu işleyen kişilere verilecek cezaların süreleri ve zamanaşımı süreleri, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67. maddelerinde belirlenmektedir. Mahkemenin kararının uygulanmasında, CMUK’nın 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi de kullanılmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sermaye şirketinin iflasını istememek
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Suç tarihi itibariyle sanıklara isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi bulunması, suç tarihinin 04/03/2013 tarihi olduğu, sanıklardan ...'ın savunmasının alındığı 10/09/2013 tarihi ile mahkeme karar tarihi arasında zamanaşımını kesen başkaca bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin 10/09/2021 tarihinde yargılama sırasında gerçekleşmiş bulunduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanıklar hakkında davanın ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 25/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.