Esas No: 2022/3975
Karar No: 2022/11109
Karar Tarihi: 27.10.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/3975 Esas 2022/11109 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/3975 E. , 2022/11109 K.Özet:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nin verdiği kararda, icra takibinde yabancı para alacağının harca esas değer olarak Türk Lirası karşılığı gösterilmediği için takibin iptaline karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanuna göre, alacağın veya istenen teminatın Türk parasıyla tutarının ve faizli alacaklarda faizin miktarı ile işlemeye başladığı günün, alacak veya teminat yabancı para ise alacağın hangi tarihteki kur üzerinden talep edildiğinin ve faizinin, takip talebinde belirtilmesi gerekmektedir. Aynı kanuna göre, alacaklının veya vekilinin banka hesap numarası hariç olmak üzere, takip talebine yazılması lazım gelen kayıtların ödeme emrinde bulunması gerekmektedir. Kararın sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı kaldırılmış ve İstanbul 18. İcra Hukuk Mahkemesi'nin kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 58. maddesi ve 60. maddesinin birinci fıkrasının birinci bendi belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından çeke dayalı olarak kambiyo senetlerine özgü haciz yolu ile başlatılan icra takibinde şikayetçi borçlu ve 3. kişi ...’nün icra mahkemesine başvurusunda imzaya ve borca itirazlarını ileri sürerek takibin durdurulmasını talep ettikleri, ilk derece mahkemesince ... yönünden aktif husumet yokluğundan davanın reddine, borçlu yönünden davanın kabulü ile takibin durdurulmasına, davalı aleyhine tazminat ve para cezasına karar verildiği, davacı 3.kişi ve alacaklı tarafından karara karşı istinaf yoluna başvurulduğu, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği görülmektedir.
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 58. maddesinin 3. fıkrasında; alacağın veya istenen teminatın Türk parasıyla tutarının ve faizli alacaklarda faizin miktarı ile işlemeye başladığı günün, alacak veya teminat yabancı para ise alacağın hangi tarihteki kur üzerinden talep edildiğinin ve faizinin, takip talebinde belirtilmesi gerektiği düzenlenmiştir. Yine aynı Kanunun 60. maddesinin birinci fıkrasının birinci bendinde; alacaklının veya vekilinin banka hesap numarası hariç olmak üzere, 58. maddeye göre takip talebine yazılması lazım gelen kayıtların ödeme emrinde bulunması gerektiği belirtilmiştir.
Buna göre; alacaklı, yabancı para alacağının TL karşılığını, takip talebinde göstermek zorunda olup, buna bağlı olarak bu zorunluluğun ödeme emrinde de yerine getirilmesi gerekmektedir. Anılan noksanlık kamu düzeni ile ilgili ve devletin hükümranlık haklarına ilişkin olması nedeniyle takibin her safhasında re'sen göz önünde tutulmalıdır (HGK.nun 12/05/1999 tarih ve 1999/12-271 E. - 99/301 K.sayılı kararı).
Somut olayda, hem takip talebinde hem de ödeme emrinde yabancı para alacağının TL karşılığının gösterilmediği anlaşılmaktadır.
O halde ilk derece mahkemesince, takip talebi ve ödeme emrinde yabancı para alacağının harca esas değer olarak Türk Lirası karşılığı gösterilmediğinden davacı borçlu yönünden takibin iptaline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi ve istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine karar verilmesi isabetsiz olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/1. maddesi uyarınca, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nin 14/01/2022 tarih ve 2021/1190 E. - 2022/40 K. sayılı kararının re'sen (KALDIRILMASINA), İstanbul ... 18. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 16/02/2021 tarih ve 2020/555 E. - 2021/84 K. sayılı kararının (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, bozma nedenine göre alacaklının temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 27/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.