Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/11457 Esas 2022/11162 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, icra mahkemesine başvurduğu ancak talebinin reddedildiği için istinaf yoluna başvurmuştur. İlk derece mahkemesinin ek kararı ile istinaf başvurusunun süre aşımından usulden reddi ve kararın istinafı üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf isteminin esastan reddi kararı doğru görülmüştür. Temyiz talebinin reddine ilişkin son kararın onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.
5311 Sayılı Kanun ile değişik İcra İflas Kanunu'nun 363/1. maddesine göre istinaf yoluna başvuru süresi tefhim veya tebliğden itibaren on gündür. Buna göre, davacının istinaf yoluna başvurusu süresinde olmadığından, istinaf başvurusunun süre aşımından usulden reddedilmesi doğru görülmüştür. Kararın onanması için ise 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddeleri uyarınca temyiz talebinin reddedilmesi gerekmektedir.

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, davacının icra mahkemesine başvurduğu, Elbistan İcra Hukuk Mahkemesinin 04.01.2022 tarih ve 2020/109 E., 2022/5 K. sayılı kararı ile talebin reddine karar verildiği, davacı tarafından talebin reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, ilk derece mahkemesinin 29.04.2022 tarihli ek kararı ile istinaf dilekçesi süresinde olmadığından istinaf talebinin reddine karar verildiği, kararın davacı tarafından istinafı üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nin 06.07.2022 tarih ve 2022/1603 Esas, 2022/1341 Karar Karar sayılı ek kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
2.3.2005 tarihli ve 5311 Sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 363/1. maddesine göre istinaf yoluna başvuru süresi tefhim veya tebliğden itibaren on gündür.
Somut olayda, İcra Mahkemesi kararı istinaf eden davacı tarafa 04.01.2022 tarihinde tefhim edildiği halde, istinaf dilekçesi belirli süre geçirildikten sonra, davacı tarafından 26.04.2022 tarihinde verilip kaydettirilmiştir.
Davacının istinaf yoluna başvurusu süresinde olmadığından, ilk derece mahkemesinin ek kararı ile istinaf başvurusunun süre aşımından usulden reddi ve kararın istinafı üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf isteminin esastan reddi kararı doğru olup, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK'nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 27/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.