Esas No: 2022/7919
Karar No: 2022/11236
Karar Tarihi: 31.10.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/7919 Esas 2022/11236 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/7919 E. , 2022/11236 K.Özet:
Bölge Adliye Mahkemesi'nin tahliye istemini reddeden kararının temyiz edilmesi ve başka mahkemelerin verdiği kararlarla da ilgili olduğu belirtilen bir kararın incelenmesi sonucunda, bu kararın kesinlik sınırını aşmadığı ve bu nedenle temyiz talebinin reddedilmesi gerektiği kararına varılmıştır. 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1 maddesi, kesinlik sınırını belirleyen hükümler içermektedir. Kanun, 2022 yılı itibariyle sınırın 107.090 TL olduğunu belirlemektedir. Kararın uygulanması, 5311 sayılı Kanun ile değişik İcra ve İflas Kanunu'nun 364/2 maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddeleri uyarınca olacaktır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Somut olayda, alacaklının tahliye istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, Körfez Asliye (İcra) Hukuk Mahkemesi'nin 24/11/2021 tarih ve 2021/129 E 2021/174 K. sayılı kararı ile talebin reddine karar verildiği, davacı tarafından, talebin reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 8.Hukuk Dairesi'nin 14/04/2022 tarih ve 2022/688 E. 2022/741 K sayılı kararı ile istinaf başvurusunun usulden reddine, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu değerin, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, İİK'nun 364/1. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 31/10/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.