Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2021/11960 Esas 2022/11274 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi

SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık ... yönünden yapılan değerlendirmede;
Mahkeme tarafından 17/09/2013 tarih ve 2012/996 Esas -2013/715 Karar sayılı hükümle sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmeksizin kesinleştiği halde, incelemeye konu dava dosyası üzerinden yargılama yapıldığı ve 15/06/2021 tarihinde yeniden sanık hakkında atılı suçtan beraat kararı verildiği anlaşılmış ise de, kesinleşmeden sonra yapılan tüm işlemlerin yok hükmünde olduğundan, yeniden bu hususta karar verilmesi mümkün görülmemekle temyiz isteminin, bu sanık yönünden 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... yönünden yapılan değerlendirmede ise;
Suç tarihi itibariyle sanığa isnat edilen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre davanın 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık olağan, 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresine tabi bulunması, zamanaşımının kesildiği 17/09/2013 tarihli mahkumiyet kararı ile inceleme tarihi arasında zamanaşımını kesen herhangi bir hüküm ve işlem bulunmaması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin 17/09/2021 tarihinde inceleme sırasında dolmuş olduğunun anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddesi uyarınca gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle davanın DÜŞÜRÜLMESİNE, 01/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.