Esas No: 2022/4610
Karar No: 2022/11519
Karar Tarihi: 03.11.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/4610 Esas 2022/11519 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/4610 E. , 2022/11519 K.Özet:
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine, yapılan incelemeler sonucunda davacının talebi reddedildi. Temyiz itirazları da reddedilen kararın, kesinlik sınırını aşmadığı anlaşıldığından, İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi'nin temyiz talebinin reddine dair son kararının onanması kararlaştırıldı. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesi, 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi, 7165 sayılı Kanun’un 1. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile de 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası’na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacının icra mahkemesine başvurduğu, ... 1. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 19/01/2021 tarih ve 2020/1024 E. 2021/48 K. sayılı kararı ile talebin reddine karar verildiği, davacı tarafından, talebin reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi'nin 16/12/2021 tarih ve 2021/1184 E. 2021/2944 K sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu değerin, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, İİK'nun 364/1. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi’nin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 03/11/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.