Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/11729 Esas 2022/11746 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, ihalenin feshi istemiyle icra mahkemesine başvurdu ancak talebi reddedildi. İlk derece mahkemesi kararına istinaf yoluna başvuruldu ancak Bölge Adliye Mahkemesi istinaf başvurusunu esastan reddetti. Temyiz edilen son kararda ise Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz talebi süresinde olmadığı gerekçesiyle reddedildi. Karara göre, temyiz yoluna başvurma ve incelemesi Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na göre yapılmalıdır. Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı, kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir. Davacı vekilinin temyiz yoluna başvurusu süresinde olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddi kararı doğrudur. İİK'nun 364/2. maddesi ve HMK'nun 366. maddesi uyarınca uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddedilmesine karar verilmiştir. Kararın onanması gerekmektedir. Kanun maddeleri şöyledir: 2.3.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanunun 25.maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/2.maddesi, 6100 Sayılı HMK’nun 361/1. maddesi ve 370. maddeleri.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, davacının ihalenin feshi istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, Uzunköprü İcra Hukuk Mahkemesi'nin 04/10/2021 tarih ve 2021/46 E. 2021/76 K. sayılı kararı ile talebin reddine karar verildiği, davacı tarafından, talebin reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20.Hukuk Dairesi'nin 04/07/2022 tarih ve 2021/3563 E. 2022/2502 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de süre yönünden reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
2.3.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanunun 25.maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/2.maddesine göre, temyiz yoluna başvurma ve incelemesi, Hukuk Muhakemeleri Kanununa göre yapılır. 6100 Sayılı HMK’nun 361/1. maddesi uyarınca ise, Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı, kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edene 03/08/2022 tarihinde tebliğ edildiği halde, temyiz dilekçesi belirli süre geçirildikten sonra 12/09/2022 tarihinde verilip kaydettirilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz yoluna başvurusu süresinde olmadığından, 5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nun 364/2. maddesi ve 6100 Sayılı HMK'nun 366.maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddi kararı doğru olup, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 08/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.