Esas No: 2022/11557
Karar No: 2022/11894
Karar Tarihi: 10.11.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/11557 Esas 2022/11894 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/11557 E. , 2022/11894 K.Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 32. Hukuk Dairesi, borçlu tarafından satışın usulsüz olduğu iddiasıyla yapılan ihale feshi istemini değerlendirdi. İlk Derece Mahkemesi, fesih istemi reddedildiği için aleyhine para cezasına hükmedilmediğine karar verdi. Borçlu tarafından yapılan istinaf başvurusunda da reddedilen fesih istemi için para cezası verilmemesi kararı onandı. Ancak, İİK’nun 134. maddesinin 5. fıkrasının 3. bendinde yer alan düzenlemeye göre, talebin reddedilmesi durumunda ihalenin feshi isteyen kişiye fesihte kullanılan bedelin %10’una kadar para cezası verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, Yüksek Mahkeme kararı bozarak para cezasına hükmedilmesi yönünde karar verdi. Kararda söz konusu olan kanun maddeleri: İİK’nun 134. maddesinin 5. fıkrasının 3. bendi, 7343 sayılı İcra ve İflas Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un 33. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 373/1. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 32. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı/borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Borçlunun, İİK’nun 150/e maddesi gereğince süresinde satış istenmemesi nedeniyle takibin düşmesine rağmen satış yapılmasının usulsüz olduğunu ve sair iddialarını ileri sürerek 4 Parsel’de kayıtlı 15 bağımsız bölüm numaralı taşınmaz ihalesinin feshi istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, İlk Derece Mahkemesince, şikayetin hukuki yarar yokluğundan reddine karar verildiği ve işin esasına girilmediğinden borçlunun aleyhine para cezasına hükmedilmediği, şikayetçi borçlunun istinaf yoluna başvurması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, İİK’nun 150/e maddesine ilişkin fesih iddiasının esası incelendikten sonra yapılan incelemede süresinde satış istenmediği iddiasının yerinde olmadığı belirtilerek, zarar unsuru bulunmadığından bahisle para cezasına hükmedilmemesinin de yerinde olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, kararın borçlu tarafından temyiz edildiği görülmektedir.
7343 sayılı İcra ve İflas Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’un 33. maddesi ile İİK’na eklenen geçici 18. maddenin son fıkrası gereğince uygulanması gereken aynı Kanunla değişik İİK’nun 134. maddesinin 5. fıkrasının 3. bendi uyarınca; icra mahkemesi işin esasına girerek talebin reddine karar verirse ihalenin feshini talep edeni feshi istenen ihale bedelinin yüzde onuna kadar para cezasına mahküm eder. Yasanın bu hükmü, emredici nitelikte bir düzenleme olup kamu düzenine ilişkin bulunduğundan mahkemece re’sen uygulanmalıdır. Hukuk Genel Kurulu'nun 06.10.2004 tarih ve 2004/1-433 esas sayılı kararında da benimsendiği üzere kamu düzenine aykırılıkta aleyhe bozma ilkesi nazara alınamaz.
Somut olayda, 200.000,00 TL muhammen bedelli taşınmazın 237.200,00 TL'ye ihale edildiği, dolayısıyla satış bedelinin taşınmazın muhammen bedelinin üzerinde olduğu görülmekle birlikte, Bölge Adliye Mahkemesince isabetli olacak şekilde, borçlunun şikayet ve istinaf dilekçelerinde ileri sürdüğü İİK’nun 150/e maddesi yönünden inceleme yapılması yerinde ise de; mahkeme kararı kaldırılarak yeniden verilecek karar ile ihalenin feshi talebinin esastan reddi ile birlikte ihale bedeli üzerinden para cezasına hükmedilmesi gerekirken yazılı
şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamış olup, 7343 sayılı Kanun’la değişik İİK’nun 134/5-3. maddesi gereğince tespit edilecek oran üzerinden para cezasına hükmedilmesi için İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının reddi ile yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/1. maddesi uyarınca, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 32. Hukuk Dairesi’nin 29.3.2022 tarih ve 2022/90 E. - 2022/600 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA, Ankara 4. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 23.11.2021 tarih ve 2021/558 E. - 2021/826 K. sayılı kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 10/11/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.