Esas No: 2022/5318
Karar No: 2022/12100
Karar Tarihi: 22.11.2022
Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/5318 Esas 2022/12100 Karar Sayılı İlamı
12. Hukuk Dairesi 2022/5318 E. , 2022/12100 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklı tarafından başlatılan takipte borçlu vekilinin yetki itirazı üzerine dosyanın yetkili Gaziantep İcra Müdürlüğü'ne gönderildiği ve yetkili icra müdürlüğünce düzenlenen örnek 7 ödeme emrinin borçlu asile tebliğ edildiği, borçlunun icra mahkemesine başvurusunda ödeme emrinin, vekil varken asile tebliğ edilemeyeceğini ileri sürerek usulsüz tebliğ edilen ödeme emrinin ve takibin iptalini talep ettiği, mahkemece şikâyetin kısmen kabul kısmen reddi ile; Gaziantep İcra Dairesi'nin 2020/73002 Esas sayılı icra takip dosyasında icra müdürlüğünce icra emrinin borçlunun vekiline de tebliği için işlem yapılmasına karar verildiği, borçlu tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak "şikâyetin kabulü ile Gaziantep İcra Müdürlüğünün 2020/73002 E. sayılı takip dosyasında şikâyetçiye yapılan ödeme emri tebliğ işleminin iptaline,….şikâyetçi vekiline örnek 7 ödeme emrinin tebliğe çıkartılmasına" karar verildiği görülmektedir.
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Tebligat Kanunu'nun 11 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 18. maddeleri uyarınca vekille takip edilen işlerde vekile tebligat zorunludur. Anılan bu düzenlemeler gereğince tebligatın vekile yapılması ile yasal süreler işlemeye başlar ve yine bu tarihe göre takip kesinleştirilerek takibe devam işlemleri yapılır.
Ne var ki, vekile tebliğ zorunluluğunun bulunması asile tebligat yapılması lüzumunu ortadan kaldırmaz. Şöyle ki, icra ve iflas kanununda yer alan icra-iflas suçlarında borçlunun cezalandırılabilmesi için icra emrinin borçlunun vekiline değil, kendisine tebliğ edilmiş olması gerekir (Prof. Dr. Baki Kuru, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. baskı, cilt 2, sh: 1280). Cezaların şahsiliği kuralı gereğince, borçlu asilin cezai yönden sorumlu tutulabilmesi için icra ödeme emrinin borçlu asile tebliği zorunludur.
Bu durumda ödeme emrinin asile tebliğ işlemi usulsüz olmayıp, vekile de tebliğ edilmemesi noktasında tebliğ işlemi eksikliği söz konusudur.
O halde Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi gerekirken borçlu asile tebliğ edilen ödeme emrinin iptaline karar verilmesi yerinde olmayıp kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesinin 14.02.2022 tarih ve 2021/1677 E.-2022/245 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/2. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 22/11/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.