Görevi kötüye kullanma, suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme, suçluyu kayırma ve adil yargılamayı etkilemeye teşebbüs suçlarından şüpheliler ..., ..., ..., ..., ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonucunda İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 05/09/2017 tarihli ve 2017/67578 soruşturma, 2017/37543 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü ile araştırma yapılmak üzere itiraza konu kararın kaldırılmasına dair İzmir 5. Sulh Ceza Hakimliğinin 20/11/2017 tarihli ve 2017/5319 değişik iş sayılı kararını müteakip, anılan suçlardan şüpheliler haklarında yapılan soruşturma neticesinde, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 09/02/2018 tarihli ve 2017/130621 soruşturma, 2018/7052 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İzmir 3. Sulh Ceza Hakimliğinin 26/03/2018 tarihli ve 2018/1871 değişik iş sayılı kararının;
Her ne kadar İzmir 5. Sulh Ceza Hakimliğinin 20/11/2017 tarihli kararı ile eksik inceleme sonucu verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına karar verilmiş ise de, esasen bu kararın soruşturmanın genişletilmesi anlamına geldiği, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun"un 6545 sayılı Kanun"un 71. maddesi ile değişik 173/3. maddesinde yer alan, “Sulh ceza hâkimliği, kararını vermek için soruşturmanın genişletilmesine gerek görür ise bu hususu açıkça belirtmek suretiyle, o yer Cumhuriyet başsavcılığından talepte bulunabilir; kamu davasının açılması için yeterli nedenler bulunmazsa, istemi gerekçeli olarak reddeder...” ile aynı Kanun’un 173/4. maddesindeki “Sulh ceza hâkimliği istemi yerinde bulursa, Cumhuriyet savcısı iddianame düzenleyerek mahkemeye verir.” şeklindeki düzenleme karşısında, soruşturmanın genişletilmesi kararı verilmesi halinde Cumhuriyet savcılığından talep edilen hususlarla ilgili eksiklikler giderildikten sonra daha önceden soruşturmanın genişletilmesine karar veren merciince itirazla ilgili bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yeniden verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 11/12/2019 gün ve 94660652-105-35-16364-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar evrakı ile birlikte tevdi kılınmakla gereği düşünüldü:
Kovuşturmaya yer olmadığına dair kararda yaptırımı en ağır suçun suç delillerini yok etme, gizleme değiştirme ile suçluyu kayırma suçu olması dikkate alındığında 2797 sayılı Yargıtay Kanununa 6572 sayılı Kanunun 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girip 01/02/2019 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlanan 30/01/2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararına ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Kanununun 14. Maddesine göre; çeşitli suçlarda suçların en ağırını incelemeye yetkili dairenin görevli olması karşısında, inceleme yapma görevinin Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine 10/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.