Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/11858 Esas 2022/12242 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Konu, başvuran tarafından icra mahkemesine yapılan başvurunun reddi sonrası istinaf yoluyla Bölge Adliye Mahkemesi'ne kadar çıkmasıdır. Ancak temyiz yoluna başvuru süresinde olduğu halde başvuru yapılmamış ve son karar temyiz konusu olmuştur. Bu durumda 5311 sayılı Kanunla değişik İcra ve İflas Kanunu'nun 364/2. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken aynı kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz talebinin reddi kararı doğru görülmüş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onanmıştır. Alınması gereken temyiz harcı ise 80,70 TL olarak belirlenmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/2. maddesi
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361/1. maddesi
- 5311 sayılı Kanun'un 25. maddesi
- İcra ve İflas Kanunu'nun 18/1. maddesi

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın temyizen tetkiki şikayet eden tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, şikayet edenin icra mahkemesine başvurduğu, Tekirdağ İcra Hukuk Mahkemesi'nin 11/03/2022 tarih ve 2022/64 E. - 2022/141 K. sayılı kararı ile talebin aktif husumet yokluğundan reddine karar verildiği, şikayet eden tarafından, talebin aktif husumet yokluğundan reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi'nin 02.06.2022 tarih ve 2022/1346 E. - 2022/1048 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kararın şikayet eden tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin süre yönünden reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
2.3.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanunun 25.maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/2.maddesine göre, temyiz yoluna başvurma ve incelemesi, Hukuk Muhakemeleri Kanununa göre yapılır. 6100 Sayılı HMK’nun 361/1. maddesi uyarınca ise, Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı, kararın tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edene 10.07.2022 tarihinde tebliğ edildiği halde, temyiz dilekçesi belirli süre geçirildikten sonra 01.09.2022 tarihinde verilip kaydettirilmiştir.
İcra dairelerinde ve icra mahkemelerinde adli tatil hükümleri (HMK m. 102/104) uygulanmaz (İİK m. 18/1). Bu nedenle, İİK'da bir sürenin bitmesi adli tatile rastlarsa, süre, adli tatil içindeki bu son günün tatil saatinde biter; bu sürenin adli tatilin bitiminden itibaren bir hafta daha uzatılmış sayılmasına imkan yoktur.
Şikayet edenin temyiz yoluna başvurusu süresinde olmadığından, 5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nun 364/2. maddesi ve 6100 Sayılı HMK'nun 366.maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddi kararı doğru olup, Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 80,70 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 23/11/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.