Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2022/12843 Esas 2022/13744 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İcra Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edilebilirliği konusunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bir değerlendirme yapılmıştır. Kanun maddelerine göre, kesinlik sınırının belirli bir miktar olması nedeniyle söz konusu kararın temyize uygun olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle temyiz başvuru talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5311 sayılı Kanunla değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. ve 2. maddeleri ile 352. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi.

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı İlk Derece Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28/02/2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01/01/2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01/01/2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01/01/2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
20/02/2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik 2004 sayıl İcra ve İflas Kanunun ek madde 1/2. Fıkrasına göre, 363 ve 364 üncü maddelerdeki parasal sınırların uygulanmasında hükmün verildiği tarihteki miktar esas alınır.
Somut olayda, İlk Derece Mahkemesi karar tarihine göre uyuşmazlık (temyiz) konusu değerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan İlk Derece Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK.nin 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin (REDDİNE), 21/12/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.