Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/590 Esas 2015/292 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/590
Karar No: 2015/292
Karar Tarihi: 28.04.2015

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/590 Esas 2015/292 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkum edilmiştir. Dosya incelendiğinde, eksik araştırma yapılması nedeniyle hüküm bozulmuştur. Hükmolunan adli para cezasının Türk lirası olarak belirlenmesi gerektiği, sanık hakkında 2918 sayılı yasanın 119. maddesinin uygulanamayacağı belirtilmiştir. Kanun maddeleri 5083 sayılı Kanun'un 1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 5 ve 53. maddeleri, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 1. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesidir.
20. Ceza Dairesi         2015/590 E.  ,  2015/292 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi CMK. 250. maddesi
    Suç :Uyuşturucu madde ticareti yapma
    Hüküm :Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    1-Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın tüm aşamalarda atılı suçu işlemediğini, kendisinden uyuşturucu satın aldığını söyleyen şahısları tanımadığını beyan etmesi karşısında; haklarında uyuşturucu madde kullanmak suçundan evrak tefrik olunan ... ve ... hakkındaki ... Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2007/62 tefrik ve 2007/5 sayılı yetkisizlik kararı ile ... Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilen soruşturmanın sonuçlarının araştırılması, dava açılmış ve derdest ise birleştirilmesi, hüküm verilmiş ve kesinleşmiş ise dosyaların bu dosya içerisine konulması, tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
    Kabul ve uygulamaya göre de;
    2-Hükmolunan adli para cezasının, 5083 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu"nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
    3-5237 sayılı TCK’nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 1. maddesi hükmü gereğince sanık hakkında 2918 sayılı Yasa’nın 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmaması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara