Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5387 Esas 2020/2611 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5387
Karar No: 2020/2611
Karar Tarihi: 09.12.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5387 Esas 2020/2611 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın tefecilik suçundan 2 yıl 7 ay 7 gün hapis ve 1240 TL adli para cezasına çarptırılmasına karar verdi. Karar başlığındaki hata nedeniyle suçun tarihi düzeltildi. Sanığa, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği konusunda ihtar verildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi dikkate alınarak, infaz aşamasında bu durumun değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 241/1, 43, 62, 53, 52.
9. Ceza Dairesi         2020/5387 E.  ,  2020/2611 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik
    Hüküm : TCK"nın 241/1, 43, 62, 53, 52 maddeleri uyarınca 2 yıl 7 ay 7 gün hapis ve 1240 TL AP C.+ hak yoksunlukları

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, suça konu eylemlerin gerçekleştirildiği en son tarih olan Aralık 2012 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
    28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmiş olması ve 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53.maddesinin iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmekle;
    Sanığın leh ve aleyhindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli gören mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi sanığın temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 09.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.













    Hemen Ara