Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3349 Esas 2020/2605 Karar Sayılı İlamı

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3349 Esas 2020/2605 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3349
Karar No: 2020/2605
Karar Tarihi: 09.12.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3349 Esas 2020/2605 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında sanık mahkum edilmiştir. Sanığın müdafinin duruşmalı temyiz inceleme istemi, yasal koşulların bulunmaması nedeniyle reddedilmiştir. Mahkeme, müştekinin beyanlarına göre suç tarihini 31.12.2013 olarak düzeltmiştir. Sanığa verilen hapis cezası, Anayasa Mahkemesi'nin iptal ettiği hususların ve 7242 sayılı yeni kanunun 10. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infazında dikkate alınarak uygulanacaktır. Sanığın zincirleme suç hükümleri gerektiği halde uygulanmaması sebebiyle yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. Verilen hükümde bir isabetsizlik olmadığı gerekçesiyle, temyiz itirazlarının reddiyle hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'un 318. maddesi, TCK'nın 43/1. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

9. Ceza Dairesi 2020/3349 E. , 2020/2605 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tayin olunan ceza miktarına göre yasal koşulları bulunmadığından sanık müdafinin duruşmalı temyiz inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi gereğince reddiyle, temyiz incelemesinin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Müştekinin aşamalarda alınan beyanlarında sanıktan en son 2010 yılında faiz karşılığı borç aldığını beyan etmesine göre suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "2010" yerine "31.12.2013" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir hata olarak kabul edilmiştir.
Sanığa verilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak, 24.11.2015 tarih ve 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar ve 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kez borç para verdiğinin kabul edilmesine göre, sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.