Esas No: 2021/13778
Karar No: 2022/9589
Karar Tarihi: 21.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13778 Esas 2022/9589 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2021/13778 E. , 2022/9589 K.Özet:
Mahkeme kararı, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilmiştir ve sanığın suçu işlediği kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak suçun işlendiği yerin bir bira fabrikası olduğu ve bu nedenle TCK'nın 142/2-h maddesinde yer alan geceleyin bina veya eklentileri içerisinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturduğu belirtilmiş ve bu maddenin uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Bununla birlikte, mahkeme TCK'nın 141/1. maddesini uygulayarak eksik ceza miktarına hükmetmiş ve bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 24.11.2015 tarihli Anayasa Mahkemesi kararı ve 15.04.2020 tarihli 7242 sayılı Yasa'nın infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suçun geceden sayılan saat: 19.45-20.00 saatleri arasında bina niteliğindeki birahanede işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eylemine uyan 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h, 143. maddesinde tanımlanan geceleyin bina veya eklentileri içerisinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturduğu ve anılan suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanık ...’ye zorunlu müdafii atanması ve müdafisi hazır bulunduğu duruşmada savunması alınması gerektiği hususunun yargılama aşamasında değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmakla yapılan temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulaması yönünden, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararın ve 15.04.2020 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hırsızlık suçunun gerçekleştiği yerin birahane olduğunun anlaşılması karşısında sanığın bina dahilinde hırsızlık şeklindeki eyleminin, 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde yer alan suçu oluşturduğu halde, TCK'nın 141/1. maddesi ile uygulama yapılarak eksik cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.