Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14203 Esas 2022/9745 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İçerikte, nitelikli hırsızlık suçundan 03.02.2016 tarihinde mahkumiyet hükmü verilmiş ve bu hüküm kesinleşmiştir. Daha sonra mahkeme, emanet eşyalarının iadesine ilişkin ek bir karar vermiştir. Bu kararın, müsadere kararlarına ilişkin kanun yollarına göre incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce verilmiş müsadere kararlarının kesinlik sınırına göre inceleneceği ve 20.07.2016'dan önce verilmiş kesin olmayan kararların temyiz kanun yoluna tabi olacağı, 20.07.2016 ve sonrasında verilmiş müsadere kararlarının ise istinaf kanun yoluna tabi olduğu ifade edilmiştir. Sonuç olarak, hükümlülerin temyiz istemlerinin reddedilerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 1086 sayılı HMUK'nın 427. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 256 ve 258. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının 264 (1). maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümlüler hakkında nitelikli hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin kesinleşmesinden sonra, emanet eşyasının iadesine ilişkin ek karar hükümlüler tarafından temyiz edilmekle, yapılan incelemede;
Somut olayda 28.07.2009 tarihinde işledikleri suçlar nedeniyle nitelikli hırsızlık işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından yargılanan sanıklar hakkında 03.02.2016 tarihinde nitelikli hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 11.07.2017 tarih, 2016/2132 esas ve 2017/154 karar sayılı kararı ile onanarak kesinleşmiştir.
Bu dava dosyasında soruşturma aşamasında sanıkların çaldıkları ve ele geçirilen 50,00 Euro ile 1.760,00 TL paranın Çumra Adli Emanetin 2009/103 Sırasına kaydı yapıldığı ve mahkemesince emanetlerle ilgili herhangi bir karar verilmediği görülmesi üzerine 06.07.2018 tarihli ek karar ile Çumra Adli Emaneti'nin 2009/103 sırasında kayıtlı paraların Türkmencamili Belediye Başkanlığı'na iadesine karar verilmiş ve bu kararı sanıklar ... ve ... tarafından temyiz edilmiştir.
Müsadere, bir güvenlik tedbiridir. Müsadere kararları, kural olarak asıl hükmün tabi olduğu kanun yoluna tabidir. Müstakil müsadere kararlarına gelince;
Karar tarihi itibariyle ikili bir ayırım yapmak gerekir.
1-Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçmeden önce müstakil olarak verilen müsadere (veya iade) kararları yönünden 04.06.1936 gün ve 12-14 sayılı Yargıtay İçtihadı birleştirme kararı uyarınca karar tarihindeki miktara ve 5219 sayılı Kanun ile değişik 1086 sayılı HMUK'nın 427. maddesinde belirtilen kesinlik sınırına göre kararın kesin olup olmadığı belirlenecektir. Buna göre, 20.07.2016’dan önce müstakil olarak verilen ve kesin olmayan kararlar temyiz kanun yoluna tabi olacaktır.
2-20.07.2016 ve sonrasında müstakil olarak verilen müsadere (veya iade) kararları, 5271 sayılı CMK’nın 256 ve 258. maddeleri uyarınca, istinaf kanun yoluna tabidir.
Açıklanan nedenlerle;
5271 sayılı CMK'nın 256 (1) ve 258. maddeleri uyarınca verilen 06/07/2018 tarihli müstakil dosyada emanete kayıtlı paraların iadesine dair ek kararın 258 (1). istinaf kanun yoluna tabi olduğunun anlaşılması karşısında; hükümlüler ... ve ...’un temyiz istemlerinin aynı kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının 264 (1). maddesi uyarınca, sanıklar ... ve ... yönünden yasa yoluna başvuruda mercide yanılma, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 23/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.