Mühür Bozma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda; atılı suçtan sanığın beraatine ilişkin ............ Asliye Ceza Mahkemesince verilen 20.03.2014 tarihli hükmün katılan vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 28.12.2015 gün, 2015/........Esas ve 2015/.............. sayılı ilamıyla, verilen onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın yaptığı itiraz üzerine 05.07.2012 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 308. maddesi uyarınca dosya dairemize gönderilmekle gereği görüşüldü:
Dosya içeriği ve Dairemizin kararı birlikte değerlendirildiğinde; katılan kurumun özelleştirilme tarihinin, suça konu tutanak tarihinden sonra olması nedeniyle mahkemenin gerekçesinin yerinde görülmediği ancak, elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçesiyle, sonucu itibariyle usul ve kanuna uygun olan beraat hükmünün, usul ekonomisi de gözetilmek suretiyle Dairemizce onanmasına karar verildiğinin ve dolayısıyla özelleştirmeye dayalı olarak beraate hükmedilemeyeceğinin Dairemizce de kabul edildiğinin anlaşılması karşısında; bu hususa ilişkin olarak özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında görüş ayrılığı bulunmadığı cihetle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın Daire kararı ile örtüşmeyen itirazları yerinde görülmediğinden KARARIN DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 308/3 maddesi uyarınca itiraz konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na GÖNDERİLMEK üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılğına TEVDİİNE, 22.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.