Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14108 Esas 2022/9937 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, müştekiye mala zarar verme ve kasten yaralama, diğer müştekiye ise sadece kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiş ve bu karar temyiz edilmiştir. Mahkeme kararında, sanığın temyiz isteminin reddine ve diğer suçlardaki mahkumiyet hükümlerinin onaylanmasına karar verilmiştir. Ancak, müştekiye yönelik kasten yaralama suçu hakkındaki kararın, kanunlarda yapılan değişiklikler göz önünde bulundurularak sanık ile müşteki arasında uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gerektiği belirtilmiş ve hüküm bu sebeple bozulmuştur.
Kararda, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrası değişikliği ile 24.10.2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7188 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesinin 3. fıkrası son cümleye eklenen \"aynı mağdura karşı\" ibaresinin eklenmesi ve TCK'nın 7/2. maddesi gereği suçun işlendiği zaman yür

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme ve kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında müşteki ...’e karşı mala zarar verme ve kasten yaralama; müşteki ...’e yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’nin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında müşteki ...’e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrası değişikliği ile 24.10.2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7188 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesinin 3. fıkrası son cümleye eklenen "aynı mağdura karşı" ibaresinin eklenmesi ve TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre sanık ile müşteki arasında uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 27.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.