Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14822 Esas 2022/9993 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kesinleşen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hüküm, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyiz edilemeyeceğinden sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca, sanık ... müdafiinin temyiz istemi de reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 01/06/2016 tarih ve 2015/506 E. 2016/345 K. sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.