Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13759 Esas 2022/10042 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz sürecinde, sanığın adresine doğrudan \"mernis adresi\" ibaresi ile çıkarılan tebligatın geçersiz olduğu belirtilmiştir. Sanığın daha önce benzer bir suçtan hüküm giymesi sebebiyle tekerrür uygulaması yapılmıştır. Dosyanın incelenmesi sonucunda, sanığın temyiz talebi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Tebligat Kanunu 10/2. maddesi
- Tebligat Kanunu 21/1. maddesi
- Tebligat Kanunu 21/2. maddesi
- Tebligat Kanunu 23/1-8
- Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 6763 sayılı kanun
- 7242 sayılı Yasanın 10. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tebligat Kanununun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edildikten sonra, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığın adresine doğrudan “mernis adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğu anlaşılmakla sanığın temyiz istemi süresinde kabul edilmek suretiyle yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin uygulaması yönünden, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararın ve 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ... 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/841 Esas, 2011/531 Karar sayılı ilamında yer alan ve TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu yönünden 6763 sayılı kanun uyarınca uzlaştırma yolunun denendiği, ancak Uyap sisteminden yapılan kontrolde 01/12/2017 günlü ek karara göre uzlaşmanın vâki olmadığının anlaşılması karşısında; tekerrür uygulaması hukukî kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık ... müdafinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.