Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17106 Esas 2022/10384 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi tarafından görülen bir davada, sanıkların nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümlerine karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildi. Verilen cezanın kesin olması sebebiyle temyiz edilemez olduğu belirtilerek, sanık müdafiilerinin temyiz istemleri reddedildi.
Daha sonra, sadece konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarına dair ek kararın temyiz istemi de reddedildi. Çünkü, verilen cezaların miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararların temyiz edilemeyeceği belirtildi.
Son olarak, sanıkların nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz istemi de reddedildi. Fikir ve eylem birliği içerisinde hareket eden sanıkların katılanın evinin balkon kapısını zorlayıp girerek evden aldıkları yedek anahtar ile kapıyı açtıkları ve katılana ait çelik kasayı çaldıkları olayda, birden çok yasa ihlalinin gerçekleşmesi ve cezaların yeterli görülmemesi nedeniyle bozma kararı verilmedi. Kanun olarak, TCK'nın 142/2-h ve 142/2-d maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşılması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CEZA MUHAKEMESİ KANUNU, 286/2. maddesi, 288. maddesi, 289. maddesi, 294. maddesi, 301. maddesi; 5237 sayılı TÜRK CEZA KANUNU, 142/2-h maddesi, 142/2-d maddesi, 61. maddesi.

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar ... ve ... hakkında katılana yönelik konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine dair istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktarı itibariyle 5271 sayılı CMK 286/2. maddesi uyarınca kesin olması sebebiyle temyiz edilemez olduğu anlaşılmakla, bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin CMK 298. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarına dair temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 28.11.2019 tarihli ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
3-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılana yönelik nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine dair istinaf başvurularının esastan reddi kararına yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanıkların müdafiilerinin,“..samimi ikrarda bulunularak pişmanlık gösterilip suç nedeniyle edinilen paranın iade edildiği halde lehe hükümlerin uygulanmadığı..eyleminin suça konuyu parayı kabul etmek ve suçu bildirmemek suçunu oluşturduğu...gerekçe gösterilmeden takdiri indirim nedenlerinin uygulanmamasının soyut olamayacağını eylemin niteliğinin altı sınırdan uzaklaşmasını gerektirmediğine..” dair temyiz dilekçesinde gösterilen hususlar ile re’sen incelenmesi gereken konular yönünden CMK'nın 288 ve 289. maddeleri kapsamında olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Fikir ve eylem birliği içerisinde hareket eden sanıkların katılanın evinin balkon kapısını zorlayıp girerek evden aldıkları yedek anahtar ile kapıyı açtıkları ve katılana ait çelik kasayı çaldıkları olayda, zaman ve zemin bütünlüğü içerisinde 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h ve 142/2-d maddelerini ihlal eden sanıklar hakkında tek bir mahkumiyet hükmünde yasaya aykırılık görülmemiş ancak anılan yasanın birden çok fıkrasının ihlal edilmiş olması ayrıca suç tarihi itibariyle hırsızlığa konu eşyaların değeri ve meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak sanıklar hakkında kurulan hükümde temel ceza belirlenirken 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinde, eleştiri dışında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin, 24/05/2017 tarih, 2017/808 E. 2017/786 K. sayılı “İstinaf Başvurusunun Esastan Reddi” kararına yönelik TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN ayrı ayrı ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılğına iadesine 30.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.