Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20377 Esas 2022/10444 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, şantaj, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali, dolandırıcılık ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından dolayı kurulan beraat hükümleri esastan reddedilmiştir. Nitelikli yağma ve cinsel saldırı suçlarından kurulan hükümlerde ise hiçbir isabetsizlik bulunmamıştır. Anayasamızın “Kanun önünde eşitlik” başlıklı 10/2-3 maddesi ve 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’un ilgili maddeleri de kararda belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma, nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, şantaj, konut dokunulmazlığının ihlali, 6136 sayılı Yasaya Muhalefet ve dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Esastan red

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-)Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, şantaj, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali, dolandırıcılık ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından dolayı kurulan beraat hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi kararlarının yapılan incelenmesinde;
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, şantaj, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali, dolandırıcılık ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının türü ve bu suçlar için kanunda öngörülen cezaların üst sınırı gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılanlar vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-)Sanık hakkında nitelikli yağma ve cinsel saldırı suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız bozulmasını istediği temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir." ve aynı Kanunun 301. maddesinin "Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, katılanlar vekilinin temyiz isteminin; sanık hakkında verilen beraat kararlarının usul ve esasa aykırı olduğuna, suçların unsurları itibariyle oluştuğuna, kanıtların mahkumiyet kararı verilmesine elverişli olduğuna yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Anayasamızın “Kanun önünde eşitlik” başlıklı 10/2-3 maddesinde;
“Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. Devlet, bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür.
Bu maksatla alınacak tedbirler eşitlik ilkesine aykırı olarak yorumlanamaz ve çocuklar, yaşlılar, özürlüler, harp ve vazife şehitlerinin dul ve yetimleri ile malul ve gaziler için alınacak tedbirler eşitlik ilkesine aykırı sayılmaz.” hükmüne yer verilmiştir.
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’un 2/d maddesinde yer alan “şiddet” tanımına göre;
“Kişinin, fiziksel, cinsel, psikolojik veya ekonomik açıdan zarar görmesiyle veya acı çekmesiyle sonuçlanan veya sonuçlanması muhtemel hareketleri, buna yönelik tehdit ve baskıyı ya da özgürlüğün keyfî engellenmesini de içeren, toplumsal, kamusal veya özel alanda meydana gelen fiziksel, cinsel, psikolojik, sözlü veya ekonomik her türlü tutum ve davranışı” ifade eder.
Aynı Kanun’un 20. maddesinin 2. fıkrasında da davaya katılma konusuyla ilgili olarak;
“Bakanlık, gerekli görmesi hâlinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idarî, cezaî, hukukî her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılabilir.” hükmüne yer verilmiştir.
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’un 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 13.12.2019 gün, 2019/6 Esas ve 2019/7 Karar sayılı içtihadı birleştirme kararı ile özetle; 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’un 20/2. maddesi uyarınca, bu kanun kapsamına giren suçlarla ilgili olarak açılan ceza davalarında, kovuşturma evresinde mahkemesince; Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davadan haberdar edilmesinin zorunlu olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Somut olayda pozitif ayrımcılığa tabi tutulan mağdurun 6284 sayılı Kanun kapsamında şiddet mağduru olması nedeniyle Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının aynı Kanun’un 20/2. maddesi uyarınca davaya katılmasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bu husustaki temyiz isteminin reddine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık hakkında nitelikli yağma ve cinsel saldırı suçlarından kurulan hükümlerde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.