Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14493 Esas 2022/10607 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkın nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasının doğrudan hükmolunan 3000 TL'nin altında olması sebebiyle temyiz edilememekte, diğer suçlardan verilen hükümler ise temyiz edilebilmektedir. TCK'nın 168/2. maddesi yerine 168/1. maddesi kullanılmış ve sanıkların etkin pişmanlık hükümlerinden yararlanamayacaklarına karar verilmiştir. TCK'nın 62. maddesi ise uygulanmama gerekçesi olarak kabul edilmiştir. Kanunlar arasında ise 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ve 31/03/2011 tarihli 6217 sayılı Yasa yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, tebliğnameye uygun olarak sanık müdafiniinin temyiz isteminin CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali, sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Etkin pişmanlığa ilişkin maddenin TCK’nın 168/2. maddesi yerine 168/1. olarak gösterilmesi uygulama doğru olduğundan mahallinde giderilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, Mahkemenin sanıklar hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmama gerekçesi yeterli görüldüğünden tebliğnamedeki bu husus ile ilgili görüş benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar müdafiilerinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 04.07.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.