Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14759 Esas 2022/10472 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesinde, suça sürüklenen çocuklar yönünden çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanması gerektiği, ancak mahkemenin bu Kanun maddesini gözetmemesi nedeniyle kararın bozulduğu belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri: 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 5/1-b ve 11. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 11. maddesine göre cezai sorumluluğu bulunmayan çocuklar bakımından çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanacağının belirtilmiş olması, somut olayda suça sürüklenen çocukların ise cezai sorumluluğunun bulunduğunun anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuklar hakkında aynı Kanun’un 5/1-b maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından “Suça sürüklenen çocuklar ..., ...'ın 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5/1-b maddesinde düzenlenen Eğitim Tedbirine Hükmedilmesine” ilişkin bölümler çıkarılmak suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/07/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.