Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15206 Esas 2022/10561 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan dava mahkumiyetle sonuçlanmıştır. Sanık hakkında verilen mala zarar verme suçuyla ilgili 1.000 TL adli para cezası kesin hüküm olduğundan temyiz edilemeyeceği ve bu nedenle sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin reddedildiği belirtilmiştir. Nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına ilişkin hükümlerin ise usul ve kanuna uygun bulunduğu ve temyiz istemlerinin reddiyle onandığı ifade edilmiştir. Kararda, mala zarar verme suçuyla ilgili olarak 5320 sayılı Kanunun 26/2 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesine atıfta bulunulmuştur. Bu maddelerle adli para cezasının kesin hüküm olduğu belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve ceza verilmesine yer olmadığına


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 04.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.