Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14867 Esas 2022/10575 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın hakaret suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Bu mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir ancak temyiz talebi reddedilmiştir. Sanığın mala zarar verme suçundan da mahkumiyeti bulunmaktadır, fakat bu suç uzlaşmaya tabi olduğundan, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu uyarınca uzlaşma işlemleri tamamlandıktan sonra yeniden bir değerlendirme yapılması gerekmektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi uyarınca, suçun işlendiği zaman yürürlükteki kanununun hükümleri ile sonradan değişen kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2., 151/1. maddeleri; 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34., 35., 254. ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında müşteki ...’a yönelik mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesine gelince,
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 4.7.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.