Esas No: 2022/2090
Karar No: 2022/10729
Karar Tarihi: 05.07.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/2090 Esas 2022/10729 Karar Sayılı İlamı
6. Ceza Dairesi 2022/2090 E. , 2022/10729 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir dava sonucunda, sanıklarından biri nitelikli hırsızlık suçundan mahkum edilirken, diğer sanık hakkındaki hüküm bozulmuştur. Mahkemede yapılan yazım hatasının düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. İlk sanığın cezasına yapılan %50 indirim doğrudur ve hüküm onanmıştır. Ancak diğer sanık hakkında yapılan hükümde, daha önceki bir davada alınan kararın kanıt olarak kullanılamayacağı hatırlatılmıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve cezasına mükerrir suçlulara özgü infaz rejimi uygulanması kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nin 58, 168/1 ve 168/2 maddeleridir. TCK'nın 58. maddesi mükerrir suçluların cezalarının infaz rejimine göre çektirilmesini öngörürken, 168/1 ve 168/2 maddeleri nitelikli hırsızlık suçuyla ilgilidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmün gerekçesinde zararın kovuşturma aşamasında karşılandığı belirtilerek sanığa verilen cezadan 1/2 oranında indirim yapıldığı halde, hüküm fıkrasında TCK’nın 168/2. maddesinin yerine sehven aynı Kanunun 168/1. maddesinin gösterilmesi, yapılan uygulamaya göre mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan Sincan 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 14.04.2009 tarih ve 2008/704-2009/254 E.-K. sayılı ilamının suç tarihi olan 14.09.2011 tarihinden sonra 10.06.2013 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine, “Sanığın Sincan 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 07.04.2008 tarihinde kesinleşen, 28.03.2008 tarih, 2008/142 Esas ve 2008/350 Karar sayılı ilamı ile mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK'nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına,” şeklinde yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.07.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.