Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/14626 Esas 2022/10684 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edildi. Ancak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157. maddesinde tanımı yapılan dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirlendi. Bu nedenle, uzlaştırma işlemleri tamamlandıktan sonra sanığın hukuki durumu değerlendirilecek. Kararda, suç tarihi itibarıyla en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği halde 1/2 oranında artırım yapılması ve suçun konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle cezada indirim yapılmaması nedenleriyle hüküm bozuldu. 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresi çıkarıldı. 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ''etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile'' ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı 157. maddesinde tanımı yapılan dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
I- Suç tarihi itibarıyla TCK'nın 143. madde uyarınca en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeksizin 1/2 oranında artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
II- Sanığın 100 TL değerinde benzini alıp parasını ödemeden ayrıldığı olayda sanık hakkında, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle tayin edilen cezadan TCK'nın 145. maddesi gereğince belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 05/07/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.