Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15366 Esas 2022/10866 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlamalarıyla mahkum edildi. Sanık müştekinin pantolonu ve 5.000 TL parasını çalmış ve çaldığı 100 TL'yi iade etmişti. Mahkeme sanığın etkin pişmanlık nedeniyle kısmi iade yaptığını ve mağdurun rızası olup olmadığını tespit etmediği için TCK'nın 168/1-4 maddelerini değerlendirmedi. Konut dokunulmazlığı ihlali suçunda ise, TCK’nın 116/1-4 yerine 116/2-4. maddesi ile hüküm kuruldu ancak bu yanlışlık nedeniyle hüküm bozuldu. Sanığa zorunlu müdafii görevlendirildiği için ödenen ücretin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle hüküm bozuldu. Mahkeme aynı hükümdeki yargılama gideri ile ilgili kısımları çıkartarak düzeltip onadı.
TCK'nın 168/1-4 maddesi: Etkin pişmanlık hükümleri.
TCK'nın 116/1-4 maddesi: Konut dokunulmazlığının ihlali suçu için ceza hükümleri.
TCK'nın 116/2-4 maddesi: Konut dokunulmazlığının ihlali suçu için ceza hükümleri (yanlış olarak uygulandı).
5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri: Zorunlu müdafii görevlendirme hükümleri.
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi: Savunma hakkı ve zorunlu müdafii ücretlerinin müvekkile yüklenmemesi hükümleri.
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi: Hükümlerin düzeltilmesi ve onanması hükümleri.
1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi: Yarg

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya içeriğinden müştekinin pantolonu ve 5.000 TL tutarındaki parasının çalındığı, sanığın çaldığı 100 TL tutarındaki parayı soruşturma aşamasında müştekiye iade ettiği olayda; bu haliyle müştekiye kısmen iade sağlanmış olduğu anlaşıldığından; sanık hakkında kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına mağdurun rıza gösterip göstermeyeceği tespit edildikten sonra TCK'nın 168/1-4. maddesinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken uygulama doğru yapılmakla birlikte TCK’nın 116/1-4 maddesi yerine TCK’nın 116/2-4. maddesi ile hüküm kurulması mahallinde tamamlanabilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığa mahkeme aşamasında 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca zorunlu müdafii görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen ücretin, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından yargılama gideri ile ilgili kısımlardan “sanık yargılama sırasında zorunlu müdafii tarafından temsil edildiğinden mahkemece verilen karar kesinleştiğinde karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT ne göre 364 TL avukatlık giderinin sanıktan alınarak hazineye irat kaydına” ibarelerinin çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/07/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.