Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/15851 Esas 2022/11153 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir çocuğun nitelikli hırsızlığa teşebbüs, nitelikli işyeri dokunulmazlığının ihlaline teşebbüs ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine hükmetti. Mahkeme kararına göre, çocukların mala zarar verme suçundan aldıkları adli para cezası kesindir ve temyiz edilemez. Ancak, çocukların nitelikli hırsızlık suçundan aldıkları cezaların Adli Tıp Kurumu İlgili İhtisas Dairesi tarafından değerlendirilmesi gerekmektedir. Hükümlerin bu nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak; T.C. Anayasasının 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 310/1. ve 317. maddeleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlığa teşebbüs, nitelikli işyeri dokunulmazlığının ihlaline teşebbüs ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
24.03.2016 tarihinde kararın suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin yüzüne karşı verildiği, hükümde yasa yolu açıklamasının T.C. Anayasasının 40/2 ile 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerinde öngörülen yönteme uygun olarak yapıldığı, müdafiinin ise 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra hükmü 21.04.2016 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, anılan Kanun’un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 (dahil) TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuklar hakkında ayrı ayrı tayin edilen 420 TL’şer adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında nitelikli hırsızlığa teşebbüs suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Suça sürüklenen çocuk ...’e ait 22.05.2015 tarihli sosyal inceleme raporunda; suça sürüklenen çocuğun, suç tarihi itibariyle işlediği suçun hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabilme veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin tam olup olmadığının değerlendirilmesi amacıyla hakkında ayrıntılı psikiyatrik rapor alınmasının uygun olacağının belirtildiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk ...’in 5237 sayılı TCK'nın 32. maddesi gereğince nitelikli hırsızlığa teşebbüs suçunu işlediği sırada akıl hastalığı veya zayıflığı nedeniyle eylemin hukuksal anlam ve sonuçlarını algılama veya davranışlarını yönlendirme yeteneğini tamamen kaldıracak veya önemli ölçüde azaltacak şekilde akıl hastalığının ve cezai ehliyetinin bulunup bulunmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu İlgili İhtisas Dairesi'nden rapor alındıktan sonra sonucuna göre hukuksal durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.