MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının bir gün karşılığı belirlenirken 5237 sayılı TCK"nin 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi gereğince sanığın mahkum olduğu adli para cezasının taksitler halinde ödenmesine karar verilmesinde, sanığın ilk taksiti 5275 sayılı Kanunun 106. maddesi uyarınca Cumhuriyet savcısı tarafından çıkarılan ödeme emrinin tebliği üzerine 30 gün içerisinde ödemesi gerektiği gözetilmeksizin sanık hakkında adli para cezasının hükmün kesinleşmesinden itibaren 1"er ay ara ile 5 eşit taksit halinde sanıktan tahsiline karar verilmesi,
3- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
4-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
5-Suçta kullanılan araçta 3 adet PVC depo ile aracın orijinal ve ek depoda toplam 4200 Lt. kaçak akaryakıt ele geçirilen olayda;
Suçta kullanılan Ford Kargo Kamyon"un dosyada mevcut ruhsat bilgileri incelendiğinde net ağırlığının 8740 kg, azami yüklü ağırlığının 25.500 kg. olduğu buna göre yük taşıma kapasitesinin 16.760 kg. olduğu gözetildiğinde ele geçirilen kaçak akaryakıtın aracın yük taşıma kapasitesine göre hacim veya ağırlık yönünden ağırlıklı bölümünü oluşturmadığı halde aracın iadesi yerine yetersiz bilirkişi raporu ve gerekçe ile müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile katılan malen sorumlu vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 25/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.