Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16669 Esas 2022/11339 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında verilen mala zarar verme, kasten yaralama ve hakaret suçlarına ilişkin mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiştir. Mahkeme, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğunu ve bu cezalara ilişkin hükümlerin temyiz edilemeyeceğini belirtmiştir. Sanığın temyiz istemleri doğrultusunda, sanığın öldüğünün anlaşılması sebebiyle kamu davalarının düşürülmesi gerektiği sonucuna varılmış ve hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi ve TCK'nın 64/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, kasten yaralama ve hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
UYAP'tan alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanığın hüküm tarihinden sonra 03/05/2017 tarihinde öldüğü ve ölüm kaydının nüfusa işlendiğinin anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK'nın 223/8. ve TCK'nın 64/1. maddeleri uyarınca sanığın öldüğünün anlaşılması hâlinde kamu davalarının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 13.09.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.